Een aantal weken geleden ontving ik een staatslot als cadeau, omdat de gever mij graag wilde helpen financieel onafhankelijk te worden. Ik kon mij niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst een lot had gehad, maar het gevoel wat erbij hoorde herkende ik direct weer. Je gaat namelijk dromen. Wat zou ik doen met al dat geld? Voordat ik ook maar iets had, was er al een bestemming voor deze mogelijke rijkdom. Mijn uiteindelijke prijs was nul euro. Ik kreeg niet eens een korting op het volgende lot, om mij over te halen mee te doen aan de volgende trekking. Echt helemaal niets…

Dit deed mij er ook aan herinneren waarom ik nooit meedoe aan dit soort loterijen. Met een lot koop je namelijk niet een reële winstkans, maar vooral hoop. Volgens mij zijn wij als mensen extreem gevoelig voor de hoop om heel snel rijk te worden. Zonder enige moeite binnenlopen. Er is niemand die we kennen die dit ooit heeft gerealiseerd, maar toch blijven we erin geloven. Niet alleen loterijen maken gebruik van deze wens, maar ook genoeg commerciële partijen, die geld ophalen voor de meest dubieuze investeringen. Regelmatig krijg ik de vraag van mensen om mij heen wat ik vind van een investering, waarvoor ze zijn benaderd. Over het algemeen is het altijd discutabel als je benaderd wordt om te investeren. Dit betekent namelijk, dat professionele investeerders er niets in zien. Waarom zou je enorm veel geld uitgeven aan marketing en een hoog rendement bieden, als je bij de bank vrijwel gratis geld kunt lenen? Hoe hoger het rendement is, dat er wordt geboden, des te wantrouwiger word ik. Over het algemeen kun je stellen dat je goede investeringen moet zoeken en niet dat ze jou vinden. Je kunt jezelf veel tijd en geld besparen door deze aanbiedingen naast je neer te leggen.

Een tweede reden om geen loten te kopen is dat de meeste winnaars alles wat ze winnen weer kwijtraken. De reden hiervoor is dat de gelukkigen hun levensstandaard zodanig gaan verhogen, dat ze direct gaan interen op het nieuw verkregen vermogen. Er is vrijwel geen enkele winnaar, die in staat is om het kapitaal in stand te houden of om het als startpositie te gebruiken voor het vergaren van nog meer inkomen. Met dezelfde wetmatigheid hebben profvoetballers vaak te maken op het moment dat hun actieve carrière wordt gestaakt. Op dat moment zijn hun uitgaven namelijk aangepast aan het ruime inkomen, dat ze daarvoor hadden. Zonder alternatieve opbrengsten komt de bodem van de schatkist vaak sneller in zicht dan zij zelf verwachten.

De les, die je hieruit kunt leren, is dat rijk worden en blijven vooral een kwestie is van verstandige keuzes maken met je geld en veel minder te maken heeft met geluk. Ook zonder een grote prijs kun je rijk worden. Stel dat je telkens als er een staatsloterij wordt georganiseerd geen kaartje koopt, maar dit bedrag opzij zet en gaat investeren. Als je dit een werkend leven lang volhoudt, laten we zeggen veertig jaar, dan heb je op basis van historische rendementen een kans van 99% op een vermogen van minimaal €100.000. Dit betekent dat de kosten van maandelijks tien loterij tickets je na veertig jaar €1.000.000 op zouden leveren. 

Ik wil je daarmee een keuze schetsen. Kies je voor de kans om de loterij te winnen, die 1 op 6,3 miljoen is, of voor een vrijwel zeker vermogen waarmee je bijvoorbeeld eerder kan stoppen met werken? Mijn conclusie is en blijft in ieder geval, dat een staatslot een beroerde investering is en vrij duur om een korte periode hoop te hebben.